ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ

προσωπική άποψη 

του Παναγιώτη Ερμείδη  

Μια αποτίμηση από ““απόσταση ασφάλειας”” για τη συμφωνία της 12ης Ιουλίου και ότι γίνεται στη συνέχεια , με τη δική μου οπτική και όσο το επιτρέπουν οι δυνατότητες μου .

Από τις 25 Γενάρη έχουμε στη χώρα μας ένα νέο πολιτικό τοπίο , το οποίο επηρεάζει θαρρώ και τις εξελίξεις στην Ευρώπη . Αμέσως μετά την ορκωμοσία ( και πολλοί λένε και πριν από αυτή ) άρχισε μια διαπραγμάτευση μεταξύ της κυβέρνησης της χώρας και των δανειστών της , για τη μορφή και το σχήμα της περαιτέρω συνεργασίας –δανεισμού. Όλα προϊδέαζαν ότι θα ήταν μια σκληρή αντιπαράθεση .

Αυτά που είδαμε να συμβαίνουν ,ήταν πρωτόγνωρα και παράλληλα ενδιαφέροντα. Είδαμε το άνοιγμα ζητημάτων που μέχρι τότε ήταν ταμπού και σχεδόν κυρίαρχη άποψη. Είδαμε τον αποκλεισμό της χώρας, είδαμε μια πρωτοφανή επικοινωνιακή επίθεση εντος και εκτός της χώρας, ενάντια στη χώρα, το λαό και την κυβέρνηση του . Ύστερα από πέντε μήνες διαπρα
γμάτευσης , όλοι μα όλοι μπορούμε να δούμε , ότι στην Ευρώπη έχει ανοίξει μια συζήτηση για το μέλλον της, για το σταμάτημα της λιτότητας, για την πορεία της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης . Είδαμε να στέκουν στο πλευρό της χώρας , κόντρα στον ισχυρό γερμανικό άξονα, μια σειρά από χώρες ,μα το κύριο και σημαντικό να αναπτύσσεται ένα μεγάλο κύμα συμπαράστασης από τους Ευρωπαϊκούς λαούς σε κάθε πόλη σε κάθε χώρα . 

Είδαμε να ανοίγει η συζήτηση όχι για το ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟ το χρέος της χώρας μας ,ΑΛΛΑ για τη μορφή και το μέγεθος της αναδιάρθρωσης του. Είδαμε να μιλούν και να αποδέχονται την πλήρη αποτυχία του προγράμματος της εσωτερικής υποτίμησης οι ίδιοι οι εμπνευστές του , και να μιλούν για πρόγραμμα ανθρωπιστικής κρίσης στη χώρα .

Είδαμε ένα λαό , να ορθώνει το ανάστημα του να αναμετριέται με το φόβο, την τρομοκρατία, τις κλειστές τράπεζες και να λέει με ένα ΟΧΙ, ότι δεν του ταιριάζει το μέλλον που θέλουν κάποιοι για αυτόν , δεν αντέχει τη φτώχεια , ότι θέλει αλλαγή πολιτικής .

Σε αυτή τη διαδικασία λοιπόν υπάρχουν επιτυχίες . Αυτό λοιπόν πρέπει να είναι το πρώτο που κρατάμε στο μυαλό μας . 

Ήταν όμως μόνο αυτά ? Όχι .Είδαμε το ξημέρωμα της 13ης Ιουλίου τις ανακοινώσεις της Ελληνικής κυβέρνησης και δαγκωθήκαμε .Σίγουρα πολλοί περισσότεροι από εμένα «θα αναρωτήθηκαν», μήπως έπρεπε να φύγει ο πρωθυπουργός από τη διαπραγμάτευση ? Τι θα γινόταν τότε ? Ερωτήματα που δυστυχώς είναι μόνο στη φάση της διερεύνησης και εικασιών, ανάλογα με το τι έχει ο κάθε ένας από εμάς στο μυαλό του, ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ σήμαινε το ΟΧΙ . Ο πρωθυπουργός όμως είχε να σκεφτεί και ένα λαό και το μέλλον του . Η κυβέρνηση ανάμεσα στην καταστροφή και σε μια επώδυνη συνθηκολόγηση που θα απέτρεπε τα χειρότερα και θα κέρδιζε χρόνο, επέλεξε το δεύτερο για την εξυπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων Δυστυχώς πολλά από αυτά που υπήρχαν στην πρόταση Γιουνκερ εμπεριέχονται στην «συμφωνία» Έγιναν λάθη στην πορεία των διαπραγματεύσεων ? Οι μετέχοντες λένε ότι έγιναν .Μένει να εξηγηθούν ποια είναι αυτά , και συντεταγμένα να τα αποτιμήσουμε , βλέποντας το σύνολο της εικόνας και όχι μόνο μέρος της. Είναι η ήττα ? Είναι το τέλος? Όχι και πάλι κατηγορηματικά όχι . Είναι μια κακή συμφωνία έξω από την άποψη του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης , που πρέπει να διορθωθεί σε πολλά σημεία της. Είναι ένα μνημόνιο για να μη παίζουμε με τις λέξεις .

Τι πρέπει να γίνει τώρα ? Να παραδοθεί η κυβέρνηση με τα χέρια κάτω? Να παραιτηθεί , να πάει στα «κινήματα» και να ξαναδιεκδικησει την …κυβέρνηση? Προσωπικά προκρίνω σαν λύση να παραμείνει, και να υλοποιεί τη συμφωνία στα ελάχιστα , κερδίζοντας χρόνο γιατί το ζήτημα θα ξανατεθεί σύντομα. Η πορεία της Ευρώπης θα έχει «πολύ» δρόμο. Παράλληλα προετοιμάζεται για σύγκρουση και προετοιμάζει ουσιαστικά και ηθικά το λαό να αντέξει σε οικονομικό πόλεμο εάν υπάρξει παρατεταμένη διαπραγμάτευση. Δηλαδή ετοιμάζει plan 2,3,4 κοκ. Υιοθετούμε έναν δυισμό κυβέρνησης σε τακτική υποχώρηση και ΣΥΡΙΖΑ μέσα στην κοινωνία να κάνει απαγορευτικές κινήσεις. Ούτως ή άλλως ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ αυτό θα κάνει. Προϋπόθεση (η δυσκολότερη ίσως) χρειάζεται από πίσω της τον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα που κατανοεί το ρόλο του στο σήμερα και έχει διάθεση να παίξει αυτό το ρόλο , με συνέπεια, ενότητα, επεξεργασία, ανάλυση όλων των δεδομένων και κυρίως χωρίς κολλήματα. Σημαντικότατος παράγοντας σε όλα αυτά και θαρρώ βασικό μέλημα της μεγάλης πλειοψηφίας του κόσμου , είναι το πώς θα αντιδράσει η οικονομία στη χώρα , πως θα εισπράξουν οι άνεργοι , οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι το κλείσιμο μαγαζιών , τραπεζών , σε βάθος χρόνου .Το πως θα αντιδράσει ο εμπορικός και παραγωγικός ιστός από το φθινόπωρο .Το πως θα δρομολογηθεί , έξω από επικοινωνιακά τρικάκια η μάχη με το «σύστημα» (κανάλια, συμβάσεις κάθαρση κλπ)

Η κυβέρνηση αυτή είχε και έχει μπροστά της όχι μόνο τη μείωση του χρέους και μια καλή συμφωνία, αλλά και μια προσπάθεια για τη λειτουργία ενός κράτους που θα είχε αρχή , μέση και τέλος. Μια χώρα που θα στηρίζει τους νέους και θα στηρίζεται σε αυτούς για να έχει μέλλον .Ενός κράτους δικαίου, χωρίς γραφειοκρατία, μίζες, σπατάλη, με κοινωνικό πρόσημο, με κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών σε υγεία, παιδεία, πρόνοια . Μια χώρα με ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα ,όπου δεν χωρούν απατεώνες και τα λαμόγια τιμωρούνται .Το παράδειγμα της Αγροτικής Τράπεζας, είναι χαρακτηριστικό της ασυδοσίας και των χρόνιων εγκλημάτων κατά του λαού και της χώρας. Ποιος λοιπόν μπορεί να εγγυηθεί καλύτερα από την κυβέρνηση της αριστεράς, ότι θα προχωρήσει στην απαραίτητη διαδικασία της κάθαρσης ?Ο αγώνας μας για εθνική ανεξαρτησία κατά τη γνώμη μου περνά μέσα από αυτή τη διαδικασία

Για να γίνουν τα παραπάνω είναι σαφές θαρρώ ότι συγκλίνω στην άποψη που ανάφερα παραπάνω. Όμως και πάλι υπάρχει προϋπόθεση. Η προϋπόθεση αυτή αφορά το τι σημαίνει για μας η παραγωγική ανασυγκρότηση , πως την καταλαβαίνουμε, τι σημαίνει, πως την ειδικεύουμε, ανά περιοχή , ανά κλάδο, σε επίπεδο χώρας, διακρατικών σχέσεων, τι προωθούμε μέσα από αυτή .Η προϋπόθεση αφορά και το πριν (πως προετοιμαστήκαμε) και το τώρα (πως προετοιμάζουμε και προετοιμαζόμαστε) Δηλαδή στη γενική πολιτική αναφορά για ομάδες παραγωγών , πρέπει να προσθέσουμε , τι εννοούμε με αυτό . Στην πρόταση για εναλλακτικό παραγωγικό μοντέλο αλλά ΒΙΩΜΕ , να προστεθεί , πως θα γίνει αυτό, ποιο θα είναι το νομικό πλαίσιο , ποια η σχέση με την αγορά, κλπ .Στην πρόταση για το χτύπημα των μεσαζόντων , να προστεθεί το πώς θα γίνει αυτό. Στο χτύπημα της αισχροκέρδειας , να δούμε και να περιγράψουμε τη λειτουργία χωρίς μεσάζοντες, πως θα επιταχυνθεί το χτύπημα των τριγωνικών συναλλαγών . Στο ερώτημα για την επιχειρηματικότητα, να προβάλλουμε τον υγιή ανταγωνισμό, την προώθηση με όρους όπου κυριαρχεί η ουσία και όχι ο καζινοκαπιταλισμος ,να μιλήσουμε ουσιαστικά για την απαραίτητη , την εναλλακτική πρόταση.

Ελπίζω και εύχομαι να κατανοήσουμε τη δυσκολία του εγχειρήματος, την ανάγκη της εποχής και να τολμήσουμε την προσπάθεια . Στην συζήτηση για το αύριο πρέπει να είμαστε παρόντες .

ΥΓ1 Νομίζω ότι είναι σαφές από τα γραφόμενα μου ότι η συζήτηση αυτή αφορά το σύνολο του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο μέρος του. Από την άποψη αυτή θέλω να ειδωθεί και η ανάγκη ψύχραιμης στάσης από όλους, την αποφυγή προσβλητικών χαρακτηρισμών ,ενθεν κι ενθεν . Πολιτική με επίκεντρο τον άνθρωπο χωρίς ευγένεια δεν γίνεται.

ΥΓ2 Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι δημοσιογραφικός οργανισμός για να περιγράφει την πραγματικότητα, αλλά πολιτικός οργανισμός και οφείλει να βρει λύσεις για το αύριο .