του Δημήτρη Γιατζόγλου
Αργά σήμερα το βράδυ η πλειοψηφία της βουλής θα απορρίψει την πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ κατά της κυβέρνησης.
Γιατί λοιπόν πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ τη σχετική πρωτοβουλία ;
Διότι αλλοίμονο αν η Αριστερά οργάνωνε τις πολιτικές της παρεμβάσεις εκ του ασφαλούς, δηλαδή με το κριτήριο του αμέσου αποτελέσματος. Τότε οι κοινωνίες θα βρίσκονταν ακόμα στη φάση της προϊστορίας τους.
Και κυρίως, διότι αυτή η πρωτοβουλία παράγει πολιτικά αποτελέσματα. Όχι μόνο στον στεγανό χώρο της πολιτικής κορυφής αλλά μέσα στο κοινωνικό σώμα :
-Επιταχύνει τις διεργασίες αποσύνθεσης του κυβερνητικού μπλοκ και της πολιτικής του απονομιμοποίησης.
-Απογυμνώνει από τα άλλοθι τους αξιοθρήνητους συνοδοιπόρους του.
-Προκαλεί μια συζήτηση για το σύνολο της κρίσης, σε όλες τις εκφάνσεις της, όχι μόνο για τα επιμέρους επικαιρικά της στοιχεία.
-Πολώνει ορθολογικά –δηλαδή πολιτικά- την αντιπαράθεση, προς το βασικό της επίδικο, δηλαδή την ανατροπή του εφαρμοζόμενου νεοφιλελεύθερου προγράμματος, το οποίο δεν μπορεί να βελτιωθεί μ’ έναν καχεκτικό, αποσπασματικό μεταρρυθμισμό.
-Και μας βάζει όλους μπροστά στην ατομική ευθύνη της θεμελιώδους επιλογής, αν δηλαδή θα συμμεριστούμε την πολιτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, ή αν θα εξακολουθήσουμε να υποκύπτουμε στον ασκούμενο εκβιασμό των κυρίαρχων, ελεεινολογώντας κάθε φορά εκ των υστέρων την μοίρα μας.
Αργά σήμερα το βράδυ η πλειοψηφία της βουλής θα απορρίψει την πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ κατά της κυβέρνησης.
Γιατί λοιπόν πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ τη σχετική πρωτοβουλία ;
Διότι αλλοίμονο αν η Αριστερά οργάνωνε τις πολιτικές της παρεμβάσεις εκ του ασφαλούς, δηλαδή με το κριτήριο του αμέσου αποτελέσματος. Τότε οι κοινωνίες θα βρίσκονταν ακόμα στη φάση της προϊστορίας τους.
Και κυρίως, διότι αυτή η πρωτοβουλία παράγει πολιτικά αποτελέσματα. Όχι μόνο στον στεγανό χώρο της πολιτικής κορυφής αλλά μέσα στο κοινωνικό σώμα :
-Επιταχύνει τις διεργασίες αποσύνθεσης του κυβερνητικού μπλοκ και της πολιτικής του απονομιμοποίησης.
-Απογυμνώνει από τα άλλοθι τους αξιοθρήνητους συνοδοιπόρους του.
-Προκαλεί μια συζήτηση για το σύνολο της κρίσης, σε όλες τις εκφάνσεις της, όχι μόνο για τα επιμέρους επικαιρικά της στοιχεία.
-Πολώνει ορθολογικά –δηλαδή πολιτικά- την αντιπαράθεση, προς το βασικό της επίδικο, δηλαδή την ανατροπή του εφαρμοζόμενου νεοφιλελεύθερου προγράμματος, το οποίο δεν μπορεί να βελτιωθεί μ’ έναν καχεκτικό, αποσπασματικό μεταρρυθμισμό.
-Και μας βάζει όλους μπροστά στην ατομική ευθύνη της θεμελιώδους επιλογής, αν δηλαδή θα συμμεριστούμε την πολιτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, ή αν θα εξακολουθήσουμε να υποκύπτουμε στον ασκούμενο εκβιασμό των κυρίαρχων, ελεεινολογώντας κάθε φορά εκ των υστέρων την μοίρα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.