Είμαστε η «ΑΥΓΗ» στο σκοτάδι σας

-   Μπρέγιαννη Κατερίνα

64 χρόνια τώρα. Είμαστε η "ΑΥΓΗ" στο σκοτάδι σας, η απάντηση στη μαύρη προπαγάνδα, τη λάσπη, τη διαπόμπευση αγωνιστών, επώνυμων, ανώνυμων, πολιτικών και πολιτών τόσων χρόνων. Είμαστε η "ΑΥΓΗ" της ενημέρωσης στο σκοτάδι της διαστρέβλωσης των αγώνων μισού και βάλε αιώνα τώρα.

Η "ΑΥΓΗ" του Βασίλη Ευφραιμίδη, του Φίλιππου Ηλιού, του Μανώλη Γλέζου, του Άγγελου Ελεφάντη, η "ΑΥΓΗ" των αγωνιστών, των διωγμών, των συντακτών και των αναγνωστών της. Άλλοτε κρυφά, άλλοτε φανερά "περπάτησε" στην τσέπη ή τη μασχάλη χιλιάδων διανοούμενων, επιστημόνων, φωνών ελευθερίας, ανατροπής, φωνών Δημοκρατίας. Την αγκάλιασαν, τη διάβαζαν... Την είχαν φυλακτό και προσκεφάλι...

Η "ΑΥΓΗ" βορά στα χέρια του Θέμου, του Βορίδη, του Άδωνι, του Λοβέρδου, να καταγγέλλουν μετά βδελυγμίας το μέγα «κακούργημα». Βορά στο στόμα των έγκριτων που όλοι την εβδομάδα ανατρίχιαζαν από την «πτώση του ηθικού πλεονεκτήματός της».

 «Αυγιανή» ο Πορτοσάλτε, «Κουκουλοφόροι της ενημέρωσης» ο Μαρκόπουλος και «ΟΛΑ» έδεσαν όμορφα στο σενάριο του «μαύρου» που ήρθε να διαδεχθεί την αποτυχημένη "αριστερή παρένθεση".

Από την αρχή της εβδομάδας ήδη ούρλιαζαν στα τηλεπαράθυρα για την «Ακροδεξιά του Τσίπρα» ο Κωνσταντινόπουλος, ο Άδωνης για τους «φασίστες» που πρόσθεσε πλάι στους «ψεύτες», ο Μητσοτάκης στη Βουλή για το «παρακράτος» του ΣΥΡΙΖΑ και όλοι μαζί, μιντιάρχες, Ν.Δ. και διαπλοκή, σε ένα κρεσέντο κατά της ιστορικής εφημερίδας της Αριστεράς με αφορμή μία δημοσίευση.

Οι έγκριτοι παραληρούσαν για τον «κιτρινισμό» της "ΑΥΓΗΣ" και το μέγα ατόπημά της. Όλοι με το μέτρο και τον πήχη της δεοντολογίας, που ξαφνικά, ω του θαύματος, ανακάλυψαν. Οι δεξιοί πανηγυρίζοντας ότι επιτέλους έγιναν όλοι ίδιοι και οι αριστεροί βρίσκοντας ευκαιρία να διατρανώσουν την αντικειμενικότερη αριστεροσύνη τους.

Δημοσιογράφοι που η ευκολία της σπίλωσης και οι δολοφονίες χαρακτήρων είναι η καθημερινή τους τροφή τόλμησαν να καταγγείλουν το ατόπημα της "ΑΥΓΗΣ" ανασύροντας μια λέξη προ πολλού διαγραμμένη από τα λεξιλόγιά τους... «δεοντολογία».

 Αυτοί που τους αρκεί μια διαρροή (υπαρκτή ή ανύπαρκτη) για να διαβάλλουν μέχρις εσχάτων οποιονδήποτε, από πολίτη ώς πολιτικό, αδιαφορώντας για τους θεσμούς, (όταν δεν τους υπηρετούν), που καθημερινά επιδίδονται στην τέχνη της στρέβλωσης με πρόσχημα την αντιπολιτευτική κριτική και με ευφάνταστους τίτλους συκοφαντίας.

  

Η στοχοποίηση ως εργαλείο πολιτικής εξόντωσης, όχι πολιτικών εχθρών, αλλά του συνόλου μιας διαμαρτυρόμενης πολιτείας και μιας κοινωνίας που υπέφερε. Να θυμίσω πώς τα έγκριτα μέσα παρουσίαζαν τις πρώτες μέρες τον Γρηγορόπουλο, πώς στοχοποιούσαν συνανθρώπους, έγκριτα ρεπορτάζ που αποκάλυπταν φωτογραφίες βασανιζόμενων (ή μη) συλληφθέντων από πορείες, συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες;

Δεν θα ξεπλύνετε την ντροπή της συκοφαντίας που αναγάγατε σε λειτούργημα με ανυπόστατα δημοσιεύματα, ανυπόστατα ρεπορτάζ από ανυπόστατους δημοσιογράφους. Τιμητές δεν θα γίνετε. Σας ξερνά η πραγματικότητα του κιτρινισμού στον οποίο κολυμπάτε τόσα χρόνια.

Ένα ρεπορτάζ υπουργείου, σε μία από τις λίγες εφημερίδες που η δημοσιογραφία ακόμα αναπνέει και συχνά βρίσκει το θάρρος να συγκρούεται με τον εαυτό της, δεν μπορεί να γίνει κολυμβήθρα του Σιλωάμ της λάσπης τόσων χρόνων. Θλίψη αποτελεί αριστεροί να υιοθετούν άκριτα τη δεξιά προπαγάνδα απαλείφοντας έστω τη λογική ερώτηση:

Ποιος ωφελήθηκε από τον βόρβορο που ξεχύθηκε κατά της "ΑΥΓΗΣ" και τη διαρκή στοχοποίησή της; Ο πλουραλισμός της ενημέρωσης;

Εκκρεμεί ένα ερώτημα: Για τη δεοντολογία και την τήρησή της, ζητούμενο για σας, κρατούμενο για μας. Τη δεοντολογία στην ενημέρωση και τον ρόλο της στη Δημοκρατία ως μέσο προστασίας της προσωπικότητας και της άποψης και όχι ως επικοινωνιακό όπλο στην εξόντωση πολιτικών αντιπάλων.

H συνεχιζόμενη επίθεση στην εφημερίδα της Αριστεράς μέσα από δύο κυριακάτικες εφημερίδες καταδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο ότι το ροζ σενάριο του μαύρου,  απέχει πολύ, από μια ξαφνική ευαισθησία για τη δεοντολογία.

Το αν ορθώς δημοσιοποιήθηκε το όνομα, ή όχι (η μόνη αληθοφανής κριτική που μπορεί να ασκηθεί) μηδαμινή σημασία αποκτά μπροστά στην ροζ επίθεση ψεύδους και κιτρινισμού, που δέχεται μια εφημερίδα που μισό αιώνα και πλέον έχει δώσει μαθήματα γραφής, ήθους και πραγματικής δημοσιογραφίας , μακριά από τη διαπλοκή και τα οικονομικά συμφέροντα προσπαθώντας να κρατηθεί όρθια με τις θυσίες των εργαζομένων της και την αγάπη των πιστών αναγνωστών της.