Ρ. Σβίγκου: Δε θα γίνουν τιμητές του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα όσοι το πολέμησαν με κάθε τρόπο

Συνέντευξη της εκπροσώπου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ στο ρ/σ "Στο Κόκκινο" και στους δημοσιογράφους Νίκο Σβέρκο και Δημήτρη Κουκλουμπέρη

• Καλημέρα κα Σβίγκου. Είναι ακόμα εφικτός ο στόχος των 200 βουλευτών; Γιατί ΠΑΣΟΚ αρνείται, ΠΟΤΑΜΙ έχει αρνηθεί εξ’ αρχής, καλά η ΝΔ δεν το συζητάμε καθόλου, ΚΚΕ αρνείται. Έχει μείνει μόνο η κυβέρνηση μαζί με τον Β.Λεβέντη μόνο, την ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ.

Να ξεκινήσω πρώτα από μια αυτονόητη επισήμανση, που έχει να κάνει με το ότι η κατάθεση και μόνο αυτού του νομοσχεδίου είναι μια ιστορική στιγμή για τη δημοκρατία, ιστορική στιγμή και για το πολιτικό σύστημα . Είναι ένας τρόπος και ενδυνάμωσης της λαϊκής βούλησης και της αντιπροσωπευτικότητάς της έκφρασής της. Και μάλιστα, σε μια περίοδο όπου το πολιτικό σύστημα βιώνει την κρίση της αντιπροσώπευσής  και

οι πολίτες φαίνεται να απομακρύνονται από αυτό.

Κόμματα όπως για παράδειγμα η Δημοκρατική Συμπαράταξη, από το Μάιο με τις 50 προτάσεις της είχε ταχθεί υπέρ της κατάργησης του μπόνους και στο ίδιο είχε αναφερθεί και την προηγούμενη εβδομάδα στο «Κόκκινο» ο Εκπρόσωπος Τύπου κ. Χρηστίδη θέτοντας αυτές τις προτάσεις στο δημόσιο διάλογο. Παρόλα αυτά βλέπουμε τη Δημοκρατική Συμπαράταξη να απομακρύνεται από αυτή τη θέση. Θα έπρεπε, τουλάχιστον ως προς αυτό το σημείο, να υπάρχει μια ξεκάθαρη αιτιολόγηση τι ακριβώς ήταν αυτό που έκανε την Δημοκρατική Συμπαράταξη να αλλάξει, μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα, τη θέση της.

Εμείς, σε κάθε περίπτωση, επιμένουμε στην πρότασή μας. Θεωρούμε ότι είναι ο μόνος τρόπος για να αντιπροσωπευθούν οι πολίτες γνήσια και να υπάρξει μεγαλύτερη ενδυνάμωση της λαϊκής κυριαρχίας. Και όσοι θεωρούν ότι μπορούν να κρύβονται πίσω από εκλογικά συστήματα και να θωρακίζονται με αυτή την έννοια απέναντι στην έκφραση της λαϊκής βούλησης, νομίζω ότι βρίσκονται πολλαπλώς εκτεθειμένοι πολιτικά.

• Από εκεί και πέρα, φαίνεται ότι υπήρχε και μια πρόβα, μια προσπάθεια από την πλευρά της κυβέρνησης να συγκεντρωθούν αυτές οι ψήφοι. Κάποιοι, επίσης, μίλησαν και για μια πρόβα συγκυβέρνησης. Με ποιον;

Αυτό το οποίο υπήρξε ήταν ένα διάλογος και με τα υπόλοιπα κόμματα και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο εμείς θέσαμε τα σημεία του εκλογικού νόμου, που ήταν η κατάργηση του μπόνους, η ψήφος στα 17, το όριο του 3%, τα οποία θεωρούσαμε ότι από τις συζητήσεις αλλά και από τις δημόσιες θέσεις τους θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν οι 200 ψήφοι.

Φέραμε, λοιπόν, έναν εκλογικό νόμο ο οποίος είναι η συνισταμένη των συζητήσεων. Τώρα, το ότι άλλαξαν στάση κάποια από τα κόμματα αυτά στην πορεία, είναι κάτι το οποίο πρέπει οι ίδιοι να το δικαιολογήσουν.

• Υπάρχουν, όμως, και αναταράξεις μέσα στα κόμματα. Για παράδειγμα στην Δημοκρατική Συμπαράταξη που συζητάμε, υπάρχει μια ρωγμή καθώς, το μεν ΠΑΣΟΚ είπε ότι δεν ψηφίζει – βεβαίως έχει τους περισσότερους βουλευτές –, η ΔΗΜΑΡ με έναν βουλευτή της θα ψηφίσει την πρόταση για απλή αναλογική. Εδώ πέρα μπορούμε να πούμε ότι στο μέλλον θα υπάρξει καμία εξέλιξη; Ενδεχομένως ο ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο της διεύρυνσης να ρίξει κάποιες γέφυρες προς την ΔΗΜΑΡ που θα ψηφίσει την απλή αναλογική;

Νομίζω ότι δεν πρέπει να μπερδεύουμε την ψηφοφορία σε ένα τόσο κρίσιμο και κομβικό νομοσχέδιο όπως είναι ο εκλογικός νόμος, με άλλου τύπου σκέψεις. Έτσι και αλλιώς, αυτός ο εκλογικός νόμος θα μπορούσε να έχει νομίζω και τη στήριξη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, και τη στήριξη του ΚΚΕ, χωρίς αυτό να σημαίνει τίποτα παραπάνω.

Επειδή αναφέρθηκα και στο ΚΚΕ, νομίζω ότι και αυτό θα πρέπει να ξεκαθαρίσει τη στάση του και θα πρέπει να αποδεχθεί ότι ένα πάγιο και διαχρονικό αίτημα της Αριστεράς, μπορεί να γίνει πραγματικότητα και μπορεί να γίνει πραγματικότητα και με τη δική του ψήφο.

• Πάμε σε ένα ζήτημα που έχει να κάνει με το δημοψήφισμα και με αφορμή την επέτειο, τέλος πάντων, του ενός έτους. Είδαμε την Ν.Δ. χθες να ζητάει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής μετά και τα όσα γράφει ο Τζέιμς Γκαλμπρέιθ, σύμβουλος του πρώην Υπουργού Οικονομικών, του Γ.Βαρουφάκη, αναφορικά με κάποιο σχέδιο Χ με διάφορες πτυχές. Πρώτα – πρώτα θέλουμε ένα σχόλιο για το αίτημα αυτό καθ’ αυτό της Ν.Δ.

«Ότι θυμάται χαίρεται η Ν.Δ.». Νομίζω ότι στην ιδέα της περί εξεταστικής και όλα αυτά τα ακραία συνομωσιολογικά της σενάρια έχουν απαντηθεί πολλάκις και στη Βουλή από τον ίδιο των Πρωθυπουργό, απαντήθηκαν και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου που όλη αυτή η παραφιλολογία της ΝΔ είχε καλύψει ένα πολύ μεγάλο μέρος των προεκλογικών συζητήσεων.

Το σίγουρο είναι ότι – αυτό που έγραψε και σήμερα ο Θ. Καρτερός στην Αυγή – «το «ΟΧΙ» δεν μπορεί να ξεχαστεί, γίνεται όμως να ερμηνευθεί με όρους προπαγάνδας»

Αυτό είναι που προσπάθησαν και προσπαθούν ακόμα να κάνουν και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και το ΠΟΤΑΜΙ μετά το δημοψήφισμα. Ενώ, δηλαδή, όλη την περίοδο πριν το δημοψήφισμα είχαν συνταχθεί με τις πιο ακραίες προτάσεις και με  τις πιο ακραίες συμπεριφορές των δανειστών, είχαν χαιρετίσει πολύ σκληρά μέτρα, και πολύ σκληρές και εκβιαστικές κινήσεις απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση και στον ελληνικό λαό, τώρα βρίσκονται τιμητές ενός «ΟΧΙ» το οποίο πολέμησαν με κάθε τρόπο.

Έχασαν ακριβώς γιατί η προπαγάνδα και η τρομοκρατία έπεσαν στο κενό και τώρα έρχονται, ένα χρόνο μετά, και δείχνουν ακόμα το πόσο πολύ φοβούνται την λαϊκή βούληση, το πόσο φοβούνται την λαϊκή έκφραση, τον τρόπο με τον οποίο ξορκίζουν εκείνη τη μεγαλειώδη, δημοκρατική παρέμβαση του ελληνικού λαού στις ευρωπαϊκές εξελίξεις και δείχνουν και το πώς αντιλαμβάνονται την ίδια τη δημοκρατία, με όλα αυτά που προσπαθούν να καταγγείλουν.

• Άρα, καταλαβαίνουμε ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν συντρέχει λόγος διερεύνησης, εξεταστική επιτροπή του συγκεκριμένου θέματος;

Προφανώς και όχι. Και σας παραπέμπω και στην απάντηση του Αλ. Τσίπρα στην επίκαιρη ερώτηση της Φώφη Γεννηματά, τον Ιούλιο του 2015. Έχουν συζητηθεί και έχουν αναλυθεί πολλές φορές αυτά.

Και θα ήθελα να πω ότι από το Γενάρη που έχει αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ στην διακυβέρνηση της χώρας, και έχει ξεκινήσει αυτή η σκληρή διαπραγμάτευση, ο ελληνικός λαός ποτέ δεν έμεινε στο περιθώριο των εξελίξεων, η ενημέρωση ήταν συνεχής σε όλα τα στάδιά της διαπραγμάτευσης, και όταν έφτασε το αδιέξοδο του Ιουλίου, εκείνη τη στιγμή αποτανθήκαμε στον ίδιο τον λαό, ως μια δημοκρατική διέξοδος και ως μια προσπάθεια να αναχαιτιστούν αυτοί οι εκβιασμοί και να αναχαιτιστεί και η υπονόμευση της χώρας από κύκλους εντός και εκτός της.

Το αποτέλεσμα του ήταν μεγαλειώδες και αποτελεί και δημοκρατική παρακαταθήκη για τη χώρα μας, μέσα και  στο πλαίσιο στο οποίο διεξήχθη, με την άθλια προπαγάνδα των ΜΜΕ, από τα χείλη των ανώτερων αξιωματούχων της Ε.Ε.. Δείχνει τη δύναμη του ελληνικού λαού που έκλεισε τα αυτιά στις σειρήνες της τρομοκρατίας και ψήφισε όρθιος και αντιστεκόμενος απέναντι σε αυτά που ήθελαν να επιβάλλουν οι δανειστές.